Αυτό θα πει πτώχευση φίλε μου..

Μέσα σε μια επταετία μπορεί να γίνουν πολλά. Να αποφοιτήσει κανείς από το δημοτικό. Να ολοκληρώσει κανείς τη γυμνασιακή και λυκειακή φοίτηση. Να ολοκληρώσει προπτυχιακή και μεταπτυχιακή φοίτηση. Να αλλάξει καμπόσες δουλειές. Να αλλάξει άποψη καμπόσες φορές. Να κατασταλάξει. Να παντρευτεί και να αποκτήσει παιδιά. Να φτάσει σε εκείνο το ηλικιακό κομβικό σημείο.

Να δοξαστεί σε όλη την Ευρώπη, να καμαρώνεται σε όλη την Ελλάδα, να προβάλλεται με λαμπρότητα σε όλη την Υφήλιο. Να ξεπέσει στην υπόληψη όλων των Ελλήνων. Να συρθεί στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Να ξεβραστεί στα λύματα της αγοράς. Να επιπλεύσει στον βρώμικο αφρό της χαμένης αξιοπρέπειας.

Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να καπνίζουμε στα εστιατόρια. Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να μαγειρεύουμε με χιλιοτηγανισμένα λάδια. Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να προσπερνάμε ο ένας τον άλλον.

Τα ρούχα ξέφτισαν. Οι συνειδήσεις ξέφτισαν. Οι αξίες ξέφτισαν. Ο χρόνος ο ίδιος ξέφτισε. Κι όμως μέσα σε αυτή την απόλυτη ξεφτίλα, βρήκε ο θεός να πάρει μερικούς θεματοφύλακες του πολιτισμού της χώρας. Ελεγχόμενη, άτακτη ή τακτική..αυτό θα πει πτώχευση. Εκεί που σου τα έχουν απαξιώσει όλα, εκεί ακριβώς να πεθαίνουν κι εκείνοι οι Έλληνες που ήταν αξίες για τη χώρα.

Ένα σώμα ημίγυμνο που ξεγυμνώνεται ακόμη περισσότερο στο κρύο. Ένα ετοιμόρροπο κτίριο που χάνει και τη μισή σκεπή του. Ένα ημιξεραμένο δέντρο που χάνει τα πρώτα του κλαδιά. Μια μητέρα που χάνει ακόμη ένα παιδί της. Μια οικογένεια που χάνει ένα ακόμη μέλος. Μια χώρα που χάνει μια ακόμη αξία..μία από τις τελευταίες που της είχαν απομείνει.

Ο χρυσός πουλιέται και αγοράζεται παντού. Ελάτε να βάλουμε όλοι από μία χρυσή καδένα να αγοράσουμε μερικές αξίες. Να πάμε σε ένα ενεχυροδανειστήριο να καταθέσουμε ό,τι πολυτιμότερο έχει ο καθένας για να ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπειά μας. Ελάτε να κλείσουμε ένα εισιτήριο για την Ελλάδα. Να την περιηγηθούμε σαν τουρίστες και μετά να επιστρέψουμε αλλού. Οπουδήποτε αλλού, μακριά. .

Ούτε μακριά, ούτε κοντά βλέπω φως στο τούνελ του εφιάλτη, πια. Ξέμεινε αιώνια στις Θερμοπύλες ο Λεωνίδας. Παρέδωσε τη βαριά ασπίδα του. Κάρφωσε το σπαθί του στην καμένη γη. Θαμπώθηκαν από τον χρυσό του Ξέρξη οι πολεμιστές του. Γη και Ύδωρ πάρτε όσο θέλετε..δεν έμεινε κανείς να τα φυλάει. Το πέδιλο και το τσαρούχι είναι ξεπερασμένες μόδες. Φολκλορίστικες ιδεοληψίες για τον χορευταρά των μπουζουκιών. Το απολιτίκ είναι τρες σικ. Φορέθηκε έντεχνα τις τελευταίες δεκαετίες. Καλά ψώνια…

----------------------

Αφιερωμένο στους μεγάλους Έλληνες που έφυγαν τα τελευταία 2-3 χρόνια..στον Σωτήρη Μουστάκα, στον Θανάση Βέγγο, στον Μανόλη Ρασούλη, στον Λεωνίδα Κίρκο..και στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο.

Aυτό θα πει πτώχευση φίλε μου..

Μέσα σε μια επταετία μπορεί να γίνουν πολλά. Να αποφοιτήσει κανείς από το δημοτικό. Να ολοκληρώσει κανείς τη γυμνασιακή και λυκειακή φοίτηση. Να ολοκληρώσει προπτυχιακή και μεταπτυχιακή φοίτηση. Να αλλάξει καμπόσες δουλειές. Να αλλάξει άποψη καμπόσες φορές. Να κατασταλάξει. Να παντρευτεί και να αποκτήσει παιδιά. Να φτάσει σε εκείνο το ηλικιακό κομβικό σημείο.

Να δοξαστεί σε όλη την Ευρώπη, να καμαρώνεται σε όλη την Ελλάδα, να προβάλλεται με λαμπρότητα σε όλη την Υφήλιο. Να ξεπέσει στην υπόληψη όλων των Ελλήνων. Να συρθεί στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Να ξεβραστεί στα λύματα της αγοράς. Να επιπλεύσει στον βρώμικο αφρό της χαμένης αξιοπρέπειας.

Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να καπνίζουμε στα εστιατόρια. Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να μαγειρεύουμε με χιλιοτηγανισμένα λάδια. Φτωχύναμε σε μια επταετία φίλε μου. Μα εξακολουθούμε να προσπερνάμε ο ένας τον άλλον.

Τα ρούχα ξέφτισαν. Οι συνειδήσεις ξέφτισαν. Οι αξίες ξέφτισαν. Ο χρόνος ο ίδιος ξέφτισε. Κι όμως μέσα σε αυτή την απόλυτη ξεφτίλα, βρήκε ο θεός να πάρει μερικούς θεματοφύλακες του πολιτισμού της χώρας. Ελεγχόμενη, άτακτη ή τακτική..αυτό θα πει πτώχευση. Εκεί που σου τα έχουν απαξιώσει όλα, εκεί ακριβώς να πεθαίνουν κι εκείνοι οι Έλληνες που ήταν αξίες για τη χώρα.

Ένα σώμα ημίγυμνο που ξεγυμνώνεται ακόμη περισσότερο στο κρύο. Ένα ετοιμόρροπο κτίριο που χάνει και τη μισή σκεπή του. Ένα ημιξεραμένο δέντρο που χάνει τα πρώτα του κλαδιά. Μια μητέρα που χάνει ακόμη ένα παιδί της. Μια οικογένεια που χάνει ένα ακόμη μέλος. Μια χώρα που χάνει μια ακόμη αξία..μία από τις τελευταίες που της είχαν απομείνει.

Ο χρυσός πουλιέται και αγοράζεται παντού. Ελάτε να βάλουμε όλοι από μία χρυσή καδένα να αγοράσουμε μερικές αξίες. Να πάμε σε ένα ενεχυροδανειστήριο να καταθέσουμε ό,τι πολυτιμότερο έχει ο καθένας για να ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπειά μας. Ελάτε να κλείσουμε ένα εισιτήριο για την Ελλάδα. Να την περιηγηθούμε σαν τουρίστες και μετά να επιστρέψουμε αλλού. Οπουδήποτε αλλού, μακριά. .

Ούτε μακριά, ούτε κοντά βλέπω φως στο τούνελ του εφιάλτη, πια. Ξέμεινε αιώνια στις Θερμοπύλες ο Λεωνίδας. Παρέδωσε τη βαριά ασπίδα του. Κάρφωσε το σπαθί του στην καμένη γη. Θαμπώθηκαν από τον χρυσό του Ξέρξη οι πολεμιστές του. Γη και Ύδωρ πάρτε όσο θέλετε..δεν έμεινε κανείς να τα φυλάει. Το πέδιλο και το τσαρούχι είναι ξεπερασμένες μόδες. Φολκλορίστικες ιδεοληψίες για τον χορευταρά των μπουζουκιών. Το απολιτίκ είναι τρες σικ. Φορέθηκε έντεχνα τις τελευταίες δεκαετίες. Καλά ψώνια…

----------------------

Αφιερωμένο στους μεγάλους Έλληνες που έφυγαν τα τελευταία 2-3 χρόνια..στον Σωτήρη Μουστάκα, στον Θανάση Βέγγο, στον Μανόλη Ρασούλη, στον Λεωνίδα Κίρκο..και στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο.

ΤΖΙΝΑ
Την παράτησαν όπως τόσα άλλα σκυλάκια στο δρόμο μαζί με τον Λάμπη τον αδελφούλη της.
Θα γίνει μεσαίου μεγέθους ενώ ειναι ήρεμη & πολύ φοβισμένος.
Δεν είναι ευτυχισμένη. Θέλει τη δική της οικογένεια, μια αγκαλιά μόνο δική της.
Ευχαριστεί κάθε μέρα τους ανθρώπους που την φροντίζουν. Ευγνωμονεί για το κάθε σποράκι κροκετούλας, για το μπώλ το νεράκι, για τα εμβολιάκια της...Αλλα δεν ειναι αρκετό!

Δεν είναι ευτυχισμένη και φαίνεται.

Ειναι περίπου τώρα 3 μηνών, αποπαρασιτωμένη & εμβολιασμένη . Θα γίνει μεσαίου μεγέθους (περίπου 15 κιλα)

ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΘΕΡΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Χριστίνα 6944860451, christina_loh_1972@yahoo.gr
ΖΩΟΦΙΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ & ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ

Ζητείται συγκάτοικος

ΜΑΧΗ
Γιατί τη βγάλαμε ΜΑΧΗ?
Γιατί παρά το ότι την παράτησαν μαζί με τα αδελφάκια της (Ματίνα & Ζώρζη) & τη μανούλα της στο δρόμο, παρά το ότι χρειάστηκε "πολλά κιλά φάρμακα" για την αποπαρασίτωσή της (εντός & εκτός), δεν έχασε το κέφι της.

Απίστευτη όρεξη, πολύ κέφι για παιχνίδι, πολύ ενέργεια.

Μια πανέμορφη κουταβίτσα που αναζητά μια ασφαλή γωνιά μακριά από αυτοκίνητα, κακοποιήσεις & κινδύνους!

ΨΑΧΝΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΓΙΑ ΣΠΙΤΑΚΙ! ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ. ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΓΩΝΙΤΣΑ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Χριστίνα 6944860451, christina_loh_1972@yahoo.gr

Yvonne Walser WE NEED A HOME, PLEASE HELP!! CALL AT 6932457090

Προς το αναγνωστικό κοινό του Blog

To blog μας φιλοξενεί κείμενα αναγνωστών ή καταγγελίες που αφορούν στην παραβίαση των δικαιωμάτων των αδέσποτων φίλων μας, όπως και φωτογραφίες κατοικίδιων που έχουν χαθεί ή αναζητούν στέγη. Το υπό ανάρτηση υλικό μπορείτε να το αποστέλλετε στην εξής ηλεκτρονική διεύθυνση: e.koinoniapoliton@yahoo.gr

Προσβλέπουμε στην ανάπτυξη μιας δημιουργικής συνεργασίας και ευελπιστούμε στη δική σας ανταπόκριση.

Η Προστασία των Αδέσποτων είναι Πρωτίστως Δική μας Ευθύνη

Το 2004, επί τη ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων, άρχισαν να εφαρμόζονται μια σειρά από μέτρα προκειμένου να εκπολιτιστεί η Αθήνα. Στο πλαίσιο αυτό, το αστικό τοπίο άρχισε να αναδιαμορφώνεται προς το καλύτερο, με βαμμένα ή καλυμμένα κτίρια, καθαρούς δρόμους, έντονη αστυνομική παρουσία, καλύτερη εξυπηρέτηση και φυσικά …λιγότερα αδέσποτα ζώα.

Η βελτιωμένη αισθητική ωστόσο, δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ, καθώς μετά τη λήξη του ευτυχούς γεγονότος που κόστισε απροσδιορίστου ποσού δις ευρώ, το «θεαθήναι» είχε πια λίγη σημασία για τους εκπροσώπους της πολιτείας. Στο κάτω-κάτω, ποιος μας έβλεπε τώρα; Οι επίτιμοι προσκεκλημένοι μας, είχαν πια αποχωρήσει.

Ο πρόσκαιρος εκπολιτισμός άρχισε να φθίνει προς χάριν της προϊούσας παρακμής, κραυγαλέο στοιχείο της οποίας, αποτέλεσε η επιστροφή των αδέσποτων στο «φυσικό τους χώρο», δηλαδή στους δρόμους της Αθήνας. Αδιαμφισβήτητα, η πολιτεία στο σύνολό της, αδιαφορεί για την προστασία και την περίθαλψη των αδέσποτων, καθιστώντας μας σαφές ότι ο εκπολιτισμός των ιθυνόντων δεν φτάνει μέχρι αυτό το σημείο.

Διευκρινίζεται, ωστόσο, ότι η πολιτεία πλέον δεν φέρει καμία ευθύνη, στο κάτω-κάτω, επιτέλεσε «επάξια το χρέος της». Η ευθύνη για την παράταση ενός καίριου κοινωνικού ζητήματος μετατίθεται αυτομάτως υπό την ευθύνη των πολιτών, υπό την ευθύνη αυτών που εκλέγουν τους αντιπροσώπους της πολιτείας. Υπό αυτή την έννοια δεν εξαπολύω κατηγορώ προς κανένα άλλο, παρά μόνο προς εμένα και προς εσένα, παρά μόνο προς εμάς! Γιατί εκεί που απουσιάζει η πολιτεία, οφείλει να δίνει το παρόν ο πολίτης ή αλλιώς η λεγόμενη κοινωνία των πολιτών.

Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι ζούμε σε ένα απολύτως τεχνητό περιβάλλον, το οποίο διαθέτει ελάχιστα εναπομείναντα στοιχεία από το φυσικό μας περιβάλλον, ανάμεσα στα οποία είναι και οι εξημερωμένοι τετράποδοι φίλοι μας; Και καλά εμείς αντικαταστήσαμε τη συλλογή των καρπών και το κυνήγι των θηραμάτων με το μανάβικο και το κρεοπωλείο, στους πιστούς μας φίλους, όμως , τι επιλογή αφήσαμε;

Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι τα αδέσποτα επιβιώνουν σε ένα απολύτως τεχνητό περιβάλλον, χωρίς πανίδα για να κυνηγήσουν και χωρίς πηγές για να ξεδιψάσουν;

Αναρωτηθήκατε ποτέ, πόσο χυδαία εγωιστικό είναι να περιποιούμαστε τον εαυτό μας από την κορυφή ως τα νύχια με πάσης φύσεως αισθητική παρέμβαση και να απολαμβάνουμε τον υλισμό σε όλο του το χυδαίο μεγαλείο, αδιαφορώντας ευσυνείδητα για το αδέσποτο που λιμοκτονεί ή αφυδατώνεται μπροστά στα μάτια μας;

Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι συνυπάρχουμε με άλλα πλάσματα της Φύσης, τα οποία οφείλουμε να σεβόμαστε και να περιθάλπτουμε;

Αν απαντάτε καταφατικά στα παραπάνω ερωτήματα, σας ενθαρρύνουμε να υπογράψετε στη λίστα που θα επιδοθεί με τη μορφή υπομνήματος στους πολιτικούς εκπροσώπους όλων των κομματικών παρατάξεων και σε όλους τους αρμόδιους φορείς.

Σκοπός μας, αρχικά, είναι να διεκδικήσουμε από την πολιτεία τη σύσταση ειδικών επιτροπών σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, προκειμένου να επιλαμβάνονται της προστασίας και της περίθαλψης των αδέσποτων ζώων. Στη συνέχεια, στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε τη μεγαλύτερη Μη Κυβερνητική Οργάνωση για την Προστασία των Αδέσποτων. Το εγχείρημά μας είναι φιλόδοξο, ευελπιστούμε όμως ότι θα έχουμε τη συμπαράσταση όλων όσων ενδιαφέρονται πραγματικά για τα αδέσποτα που περιφέρονται εγκαταλειμμένα και αβοήθητα στους δρόμους των πόλεων.